از انس بن مالک روايت شده است که است: در جريان خواستگاري عبد الرحمن تبن عوف زهري و عثمان بن عفان از حضرت فاطمه عليها السلام پيشنهاد کردند که صد ناقه سياه چشم کبود با ده هزار دينار مهريه او قرار مي دهند. در همان لحظه، جبرئيل نازل شد و گفت: اي احمد، خداوند متعال به تو سلام رسانده و مي فرمايد: به سوي علي حرکت کن و به نزدش ‍ برو، زيرا مثل او مثال کعبه است که همگي به سوي آن مي روند، اما آن به سوي کسي نمي رود. خداوند به من دستور داده تا به رضوان بهشت دستور دهم چهار طرف بهشت را آذين بندد و به درخت طوبي و سدرة المنتهي دستور دهم تا جايي که مي توانند خود را به زر و زيور بيارايند و به حورالعين امر کنم تا خود را زينت دهند و زير درخت طوبي و سدرة المنتهي بايستند. به يکي از فرشتگان به نام راحيل دستور داد که بر ساق عرش حاضر شود. هنگامي که همه فرشتگان حاضر شدند، به من امر فرمود منبري از نور بر افرازم و به راحيل دستور داد بر بالاي منبر رود و خطبه ازدواج را ايراد کند و فاطمه عليها السلام را به عقد علي عليه السلام در آورد. مهريه آن حضرت را خمس اموال دنيا قرار داد که تا روز قيامت متعلق به او و فرزندانش باشد. من و ميکائيل شهود، و خداوند ولي عقد بود. به درخت طوبي و سدرة المنتهي دستور داد که تمام عطرها و زيورهاي خود را بر سر آنان بيفشانند و به تو نيز امر فرموده که در روي زمين فاطمه عليها السلام را به عقد علي عليه السلام در آوري [1] .

حضرت زهرا عليها السلام مصداق آيه مرج البحرين يلتقيان کليه مفسرين، محدثين و مورخين فريقين در اسلام در شاءن نزول آيه مرج البحرين يلتقيان برزخ لا يبغيان فباي آلا ربکما تکذبان يخ رج منهما اللؤ لؤ و المرجان [2] .

گفته اند که درباره تلاقي بحر نبوت و ولايت، تعين ازدواج حضرت زهرا عليها السلام و حضرت علي عليه السلام نازل شده است. از امام صادق عليه السلام روايت کرده اند که: مراد از آيه مرح البحرين يلتقيان تلاقي درياي نبوت و ولايت به واسطه بحر عصمت و طهارت است. اين درياي عميق، متوازي السطح بوده و برزخ آنها شخصيت رسول الله است که زودتر از جهان رحلت مي فرمايد. از آسمان ولايت باران رحمت در زمين عصمت و طهارت مي بارد و مراد از لؤ لؤ و مرجان امام حسن و امام حسين عليه السلام هستند که از آن مهد عصمت و طهارت به وجود مي آيند. اين دو درياي عميق هيچ يک بر ديگري طغيان نمي کنند. بر اساس همين حقيقت، رسول خدا عليه السلام شخصا در شب زفاف بين اين درياي نبود و ولايت نشست و دست فاطمه عليها السلام را گرفت و در دست علي عليه السلام گذاشت و واسطه تلاقي اين دو درياي عميق مواج هدايت و ارشاد شد. [3] .